فایل – ارزیابی توان تبیین معیارهای ریسک نامطلوب در بورس اوراق بهادار تهران۹۰- قسمت ۱۷

روش تحقیق

مقدمه

در تحقیق حاضر به دنبال ارزیابی توان تبیین معیارهای ریسک نامطلوب بورس اوراق بهادار تهران و توسعه دانش در یک زمینه خاص یعنی ریسک نامطلوب می‌باشد، لذا براساس هدف این تحقیق در زمره تحقیقات کاربردی قرار می‌گیرد. در این فصل ابتدا به بیان فرضیات تحقیق می‌پردازیم،سپس متغیرهای اصلی تحقیق و نحوه محاسبه‌ی آنها ارائه میگردد. در ادمه چگونگی جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز، جامعه آماری و چگونگی انتخاب نمونه و در انتها آزمون فرضیات و روش تحقیق بیان می‌گردد.

تهیه و تنظیم فرضیه

فرضیه عبارتست از آنچه محقق به دنبال آن می‌ گردد . به عبارت دیگر حدسی است زیرکانه و علمی که برای نتیجه تحقیق میزنیم. ویا پیشنهادی است که در محک آزمایش علمی سنجیده می‌شود.
جهت کمی نمودن و اندازه گیری ر یسک تا کنون معیارها ی گوناگونی از قبیل دامنه تغییرات، دامنه میان چارکی، واریانس، انحرا ف معیار، انحراف مطلق از میانگین و نیمه واریانس ارائه شده است . یکی از را یج ترین این معیارها، وار یانس و بتای محاسبه شده براساس آن می باشد. جهت محاسبه انحراف معیار، پس از محاسبه میانگین داده‌ها، انحراف داده ها از میانگین محاسبه شده و میانگین مجموع مجذورات این انحرافات به عنوان معیار ریسک ارا ئه می گردد ولی نمی توان هرگونه انحراف ازمیانگین را ریسک محسوب نمود . برای رفع این نقیصه می‌توان از نیمه واریانس و بتای محاسبه شده بر اساس آن به عنوان یکی از معیارهای ریسک نامطلوب استفاده نمود.
بنابراین سوال‌‌ها و فرضیات تحقیق در راستای ارائه روش علمی و مناسب تر برای سنجش ریسک در بازار سرمایه و قراردادن آن در اختیار سرمایه گذاران جهت بهینه‌کردن تصمیمات سرمایه‌گذاری تدوین گردیده است.
فرضیه اول: رابطه‌ی بتای نامطلوب استرادا و میانگین بازده از همبستگی بیشتری نسبت به رابطه ی بتای سنتی و میانگین بازده برخوردار است.
فرضیه دوم: رابطه ی نیمه واریانس استرادا و میانگین بازده از همبستگی بالاتری نسبت به رابطه ی واریانس و میانگین بازده برخوردار است.
فرضیه سوم: رابطه ی گاما‌ی نامطلوب استرادا و میانگین بازده از همبستگی بالاتری نسبت به رابطه ی بتای نامطلوب استرادا و میانگین بازده برخوردار است.

متغیرهای تحقیق و تعریف عملیاتی آنها

نرخ بازده سهام (R_it):

بازده معمولا از دو بخش تشکیل می شود:
– سود دریافتی : مهمترین جزء بازده سودی است که به صورت جریانات نقدی دوره ای سرمایه گذاری بوده و می‌تواند به شکل بهره یا سود تقسیم ی باشد. ویژگی متمایز این دریافت ها این است که منتشر کننده ، پرداخت هایی را به صورت نقدی به دارنده دارایی پرداخت می کند. این جریانات نقدی با قیمت اوراق بهادار نیز مرتبط است.
– سود (زیان) سرمایه : دومین جزء مهم بازده، سود(زیان) سرمایه است که مخصوص سهام عادی است ولی در مورد اوراق قرضه بلند مدت و سایر اورا ق بهادار با درآمد ثابت نیز مصداق دارد . به این جزء که ناشی از افزایش (کاهش)قیمت دارایی است، سود (زیان) سرمایه می گویند. این سود (زیان) سرمایه ناشی از اختلاف بین قیمت خرید و قیمت زمانی است که دارنده اوراق قرضه قصد فروش آنها را دارد . این اختلاف می تواند سود یا زیان باشد . مجموع این دو جزء بازده کل اوراق بهادار را تشکیل می دهد و نرخ بازده اوراق بهادار که معیاری جهت تصمیم گیری سرمایه‌گذاران جهت سرمایه گذاری است به شرح زیر محاسبه می گردد:
بازده سرمایه گذاری در سهام عادی در یک دوره معین با توجه به قسمت اول و آخر دوره و منافع حاصل از مالکیت بدست می‌آید.منافع حاصل از مالکیت در دوره‌هایی که شرکت مجمع برگزار کرده باشد به سهامداران تعلق می‌گیرد و در دوره‌هایی که مجمع برگزار نشده باشد منافع مالکیت برابر صفر خواهد بود.
منافع حاصل از مالکیت ممکن است به شکل‌های مختلفی به سهامداران پرداخت شود که عمده‌ترین آنها عبارتست از:

• 1. سود نقدی
  2. افزایش سرمایه از محل اندوخته
  3. افزایش سرمایه از محل مطالبات و آورده نقدی
  4. تجزیه سهام
  5. تجمیع سهام

از آنجا که موارد ۴و۵ در بازار سرمایه ایران عملی نمی‌شود، بنابراین می‌توان بازده سهمi در زمانt را با فرمول زیر محاسبه کرد:
R_it=
D_t=سود نقدی پرداختی طی دوره
=قیمت سهام در انتهای دوره
=قیمت سهام در ابتدای دوره
=درصد افزایش سرمایه از محل مطالبات و آورده نقدی